Eenmaal op de tuin, bleek de praktijk toch weerbarstiger. Harde, klei-achtige grond dat nog niet echt leek te vragen om kersverse plantjes. Ook de werklieden waren nog niet helemaal klaar voor die confrontatie, is mijn bescheiden inschatting. Ik moet toegeven, ik had zelf ook niet verwacht dat het zoveel werk zou kosten. Even de schoffel erdoorheen en hup planten maar, was mijn gedachte.
Maar goed, met vereende krachten is het dan toch gelukt vier bedden in te zaaien met rode bloem- en rode kool, broccoli en bleekselderij. Mocht dat bij elkaar, kruidenvrouwtje? :-) We hadden nog net voldoende netten om die te beschermen tegen de vogels.
Het overige plantmateriaal weer in de auto geladen en thuis nog wat water gegeven, van de week weer een kans.
Tot zover mijn ervaring. Benieuwd naar die van jullie.
Praktisch puntje
Er is nog behoorlijk wat plantmateriaal en zaden, dat eigenlijk deze week wel de grond in moet. De vraag is dus hoe we dat met elkaar gaan plannen. Het komt erop neer dat er nog een stevig stuk gespit, losgemaakt en geharkt moet worden voordat het kan worden ingezaaid. Misschien zondag na de dienst even afstemmen?
Ondanks de pittige start heb ik er nog steeds zin in, trouwens!
Door: Brammert
(reactie Edwin) Beste allen,
BeantwoordenVerwijderenHet was een leerzame middag.
Fijn dat de buurman pas later kwam. Anders zou hij een grote groep mensen gezien hebben die kriskras door de tuin banjerden en in 2 uur wilden doen waar anderen 2 maanden voor uittrekken. Nu begrijp ik pas was we bedoelden met Handelingen 2.0. Maar gaandeweg passeerde de realiteit onze idealen en smeedden we zowaar een plan. En dat resulteerde in 4 bedden inclusief net rondom een geimproviseerde houten stellage.
En terwijl wij vannacht bijkomen in onze eigen bedden beginnen de eerste wortels van ons volkstuinavontuur hun lange weg richting de oogst. Kan niet wachten tot ik mn tanden kan zetten in een zelfgekweekte bloemkool. O nee, het ging niet om de opbrengst, had Dirk net zo mooi geformuleerd. Evan riep al snel: Ik wil naar huis! Bij dat wanhoopspunt ben ik vanmiddag niet in de buurt geweest, maar deel Brammerts gedachte dat het plan en de grond wat weerbarstiger waren dan gepland. Afijn, Lydia’s cake maakte veel goed. Want het gaat om het proces, hadden we afgesproken. Volgende keer koffie erbij dus.
Morgen praten we verder. En in de komende week heb ik vast nog wel wat avonden vrij voor meer spituren.
Intussentijd, groene groet
Edwin